‘Gestel is echt onze thuishaven geworden’

Hij komt oorspronkelijk uit het Vlaamse Sint-Niklaas. Zij uit het Brabantse Oisterwijk. De liefde bracht hen bij elkaar. Met veel genoegen wonen ze precies een halve eeuw in ons dorp. Wie kent ze eigenlijk niet? Twee bekende Gestelse gezichten: Johan en Wilhelmien Thyssen.

Uit de verhalen en herinneringen die Johan en Wilhelmien in ons gesprek opdiepen blijkt het maar weer eens. Het Gestelse verenigingsleven is een ware smeltkroes die nieuwkomers allerlei mogelijkheden geeft om in te burgeren. Johan: “Via onder meer de zwem-, de ballet- en muzieklessen van onze kinderen zijn we in contact gekomen met het verenigingsleven in ons dorp.” Wilhelmien vult aan: “In De Huif zijn onze eerste contacten met de Gestelse muziekwereld en het Bokkendonkse carnaval geboren.”

Wat in ons gesprek naar voren komt: muziek maken zit beiden in het bloed. Jarenlang bespeelde Wilhelmien de tenorsaxofoon in het vroegere vrouwenorkest Bent Zonder Vent. Samen zijn ze niet weg te denken uit de muziekgroep van de B-Kus. Wilhelmien als saxofoniste en Johan als bekkenist. Daarnaast is Wilhelmien lid van het Dagorkest én het Avondorkest van harmonievereniging Sint-Michaël waar ze de klarinet speelt. Daarbij houdt het niet op. In Wilhelmien gaat ook nog eens een pianiste schuil en bovendien weet ze met de accordeon goed raad.

Familie staat op 1

Johan en Wilhelmien zijn bovenal echte familiemensen. Met trots spreken ze over hun gezinsleven, over hun kinderen Katja, Paul, Flavia en Claudia en niet te vergeten de 10 kleinkinderen. Wilhelmien: “Al 20 jaar zijn we oppas. Het oudste kleinkind is 22, de jongste 8. We genieten het meest als we met ons allen bij elkaar zijn. Er is een heel hechte band tussen oma, bompa, kinderen en kleinkinderen.”

“Mijn sportclub”

Tot zijn verrassing ontdekte Johan jaren geleden dat Gestel een jeu-de-boules vereniging rijk is. (Met zijn karakteristieke Vlaamse tongval:) ”Bij toeval kwam ik als passant en toeschouwer bij het markttoernooi bij de oude toren. Gefascineerd door de aanwezige deelnemers en wedstrijden zijn toen de eerste contacten gelegd met JBC ’t Dupke. Vrij vlug heb ik de functie van voorzitter aanvaard. Dankzij de inzet van bestuur en leden is ’t Dupke binnen de jeu de boules- en petanque sport tot ver over de gemeente- en landsgrenzen bekend. Het is echt ‘mijn sportclub’ geworden! Wij zijn in het bezit van een prachtige locatie met binnen- en buitenbanen waar het goed vertoeven is voor wedstrijdspeler, recreant of bezoeker. Dit is een blijvende aanwinst voor Sint-Michielsgestel. Bij mijn afscheid als voorzitter ben ik benoemd tot erelid van JBC ’t Dupke. Met veel plezier kijk ik terug op de vele jaren dat ik als voorzitter, gastheer bij toernooien, groepsuitjes en als speler van ’t Dupke de kar heb mogen trekken.”

 Metamorfose

Tegenwoordig zet Johan zich in bestuurlijk opzicht in voor de KBO Sint-Michielsgestel, de vereniging van en voor senioren. Ook op politiek vlak toonde Johan zich eerder lokaal betrokken. De vernieuwing van het centrum was een oefening in geduld. De tijden dat het centrum allesbehalve een kloppend hart was, staan Johan nog helder op het netvlies. “Ik kan me nog exact herinneren dat 45 jaar geleden op zondagvoormiddag alles gesloten was behalve de kerk. Op de markt werd ik toen aangesproken door een toerist met de vraag waar hij een kopje koffie kon drinken. Mijn antwoord was: ‘ja, bij mij thuis’!” Anno 2022 is het echtpaar Thyssen zeer te spreken over de metamorfose van de dorpskern. Wilhelmien: “Het resultaat mag er zijn. Laten we vooral positief blijven over de vele mooie veranderingen.” Die positiviteit kenmerkt Johan en Wilhelmien en hielp hen ook bij de onvermijdelijke ups & downs in het leven.

Thuishaven

In hun beroepsleven werkten zowel Johan als Wilhelmien in de zorg. Johan was jarenlang hoofdwacht bij GGZ-instelling Voorburg in Vught en in de laatste fase van zijn loopbaan P&O-stafmedewerker. Wilhelmien heeft een verpleegkundige achtergrond en werkte onder meer in het Carolusziekenhuis en op bejaardenhuis De Beemden. Het eindstation van haar loopbaan was de afdeling Martha van Kentalis waar ze de functie van nachtwacht vervulde. Sinds hun pensioen hebben Johan en Wilhelmien nog meer tijd om te genieten van ons dorp dat zoals Johan poëtisch zegt “een permante thuishaven voor de familie Thyssen” is.

Favoriete plekjes

Nauw vervlochten met de Gestelse gemeenschap genieten beiden van een dorp waar nieuwkomers prima hun stek kunnen vinden. Johan met een brede glimlach: “De echte geboren en getogen dorpsgenoten zijn redelijk chauvinistisch maar hebben nu ook alle buitenstaanders die hier wonen wijselijk geaccepteerd.” Graag duiken de Thyssens op bij dorpsevenementen. Wilhelmien: “We wonen nu precies 50 jaar aan de Hortensiastraat. Vele jaren hebben we genoten van alle dorpsactiviteiten recht voor onze deur op het Campanulaplein: de kermis, bouwweek Mini-Gestel, circussen en concerten.” Johan: “Tegenwoordig zijn al onze favoriete plekjes te vinden op loopafstand van ons huis: de Meander, de plaatselijke horeca, ’t Dupke en de locatie van de KBO in de Nieuwstraat, de Ontmoeting. Op al die plekken kunnen we op een gezellige en ongedwongen manier samen bekenden en onbekenden ontmoeten.”

Gouden bruiloft

Heeft ons dorp fans? Nou, dit zijn er twee! Toch was het min of meer toeval dat dit onvervalst Bourgondische stel dat graag de feestslingers ophangt in Gestel neerstreek. Net als nu zat de woningmarkt een halve eeuw geleden behoorlijk op slot. Johan: “Mijn werkplek was toen Vught en we zochten een huis. Wij hadden geluk volgens de makelaar want in Sint-Michielsgestel werden 16 woningen gebouwd op een prachtige locatie en op korte afstand van mijn werkplek. Toch meteen een optie genomen, ondanks dat ik nog nooit in Sint-Michielsgestel was geweest. Het huis is gekocht en wij wonen er al 50 jaar en vieren deze zomer onze gouden bruiloft. Hopelijk kunnen we nog vele mooie jaren hier blijven wonen. Neem alleen de natuur. Van alle kanten ligt Gestel in het groen. Van welke kant je ook het dorp binnenrijdt. En dan niet te vergeten de Dommel die alle buurten verbindt. Ja, Gestel dat is echt óns dorp.”