Onlangs nam Bas Heidema afscheid als locatiecoördinator van het Gestels zwembad om als ijsmeester en medewerker technische dienst te beginnen bij het Sportiom Sportfondsen in ’s Hertogenbosch. Dat er een traan vloeide bij enkele trouwe zwemmers, geeft aan hoe betrokken hij in de afgelopen tien jaar was bij het Gestels zwembad en hoezeer zijn vaste bezoekers hem gaan missen.
“Badmeester gezocht”
In 2012 zag Bas zich genoodzaakt een carrière-switch te maken. De opkomst van webwinkels, dalende marges, groeiende concurrentie en personele problemen waren voor hem de reden om zijn eigen winkel Novy Immens vaarwel te zeggen.
In datzelfde jaar dreigde ook de sluiting van het Gestels zwembad. Door middel van een handtekeningenactie en met de hulp van vrijwilligers van de zwemclub werd het bad – sinds 2005 geëxploiteerd door Optisport – voor sluiting behoed.
Bas solliciteerde enthousiast op een advertentie voor badmeester op Facebook, maar had al snel in de gaten dat het bad veel aandacht nodig had. Omdat het alleen in de zomerperiode open was en Bas in de winterperiode ook zijn uren wilde maken, kon hij via Optisport in Breda en Dordrecht aan het werk als onder andere ijsmeester.
In het diepe
In maart 2013 werd hij bevorderd tot locatiecoördinator. Hij werd figuurlijk in het diepe gegooid: hij kreeg de sleutels overhandigd en ze wensten hem succes. Zonder enige ervaring of inwerkperiode was hij naast badmeester nu ook verantwoordelijk voor de werving en selectie van het personeel, de planning van de werkzaamheden, het algehele onderhoud, het exploiteren van de horeca en het verzorgen van EHBO. Daarnaast werd hij ineens belast met de controle op legionella, moest hij alles weten over de chemicaliën in het ketelhuis, het schoonmaken van de filters en het afstemmen van de chloorpompen op het weer en het aantal bezoekers.
Sponsoring
Bas zag ondanks dat in alles een uitdaging. Zijn bekendheid in het dorp – als voormalig winkeleigenaar, brandweerman, lid van diverse verenigingen en carnavalsvierder – maakte dat hij met behulp van sponsoring veel van het onderhoud op het terrein kon realiseren. Geld voor bijvoorbeeld nieuwe deuren bij de kleedhokken was er niet; reclame bleek de oplossing. De blauwe deuren van de douches werden door een plaatselijke fysiotherapeut van een nieuwe verflaag voorzien met de tekst: “Achter de Blauwe Deur”. Deuren van de kleedhokjes werden door de sponsoren netjes opgeknapt en voorzien van hun logo zodat het opknappen hem niets kostte.
Van het speelveld op de locatie van het voormalige “koude bad” maakte Bas een beachvolleybalveld en een beachvoetbalveld. Het afgekeurde, houten speeltoestel dat er stond, werd door een collega afgebroken en meegenomen. De stoeptegels konden gratis opgehaald worden, grondwerkbedrijf Van den Hurk sponsorde door de betonnen rand weg te halen en met de plaatsing van reclameborden rondom was het volleybalveld met weinig kosten een feit.
Van pallets die over waren van bouwdorp MiniGestel liet hij door een vrijwilliger loungebanken maken voor het terras.
Toch was het niet mogelijk zomaar iets te veranderen of te organiseren. Veel van zijn ideeën kon Bas niet realiseren omdat hij rekening moest houden met het feit dat het terrein aan de rand ligt van een natuurgebied. Een paintballveld, slaapfeestjes, festivals of andere activiteiten zouden de rust en de natuur verstoren.
Personeel
Het grootste probleem was het rondkrijgen van het rooster. Vaak maakte hij de planning sluitend door bij gebrek aan personeel zelf de openstaande uren in te vullen. Het bad moest hoe dan ook open blijven.
Badmeesters moeten met regelmaat afgelost kunnen worden. Na twee/drie uur verslapt de concentratie en treedt “waterblindheid” op: je ziet dan niet meer wat er gebeurt in het water.
Hoewel Bas vaak het aanbod kreeg om met vrijwilligers als toezichthouders te werken, was dat helaas niet de oplossing. Het personeel en dus ook de vrijwilligers moeten over de nodige diploma’s beschikken. De verantwoordelijkheid voor de veiligheid van de bezoekers weegt enorm zwaar. Daarnaast krijgt het personeel in toenemende mate te maken met agressie. Met de wijkagenten had hij een direct lijntje; in geval van nood kon hij ze eventueel ’s nachts thuis bellen.
De betrokkenheid die Bas voelde voor het welzijn van het zwembad ging ten koste van zijn vrije tijd. De krapte op de arbeidsmarkt maakte dat hij vooral de laatste jaren in de zomermaanden tijdens de weekenden nauwelijks thuis was, omdat hij zich genoodzaakt voelde de open diensten over te nemen. Hoewel hij niet op zoek was naar een andere baan – hij had nog altijd plezier in zijn werk – kwam het aanbod van Sportiom hem niet ongelegen. Na 10 jaar was het tijd voor een nieuwe uitdaging.
“Vlieger opgelaten”
Bas kijkt terug op een mooie periode en hij is trots dat hij weer wat leven in “zijn” zwembad kon pompen. Hij heeft hard gewerkt aan de fundering voor het voortbestaan van het Gestels zwembad. Naast dat het een uniek buitenbad is en op een bijzonder mooie locatie ligt, vervult het vooral een sociale functie voor de Gestelse bevolking. Zeker nu de zomers beter worden en de behoefte aan een buitenbad in het dorp groter is dan ooit.
In 2030 loopt het contract van Optisport af en Bas hoopt van harte dat het bad behouden kan blijven. Het verdient iemand die er zijn ziel en zaligheid in wil stoppen. Bij zijn vertrek gaf Bas aan: “Ik heb de vlieger opgelaten, nu zorgen dat hij in de lucht blijft.’
Deze website wordt beschermd door