Tokken, het nog vrij nieuwe bordspel, houdt dankzij de combinatie van concentratie, spanning en gezelligheid steeds meer Gestelaren in haar ban. Een spel dat mensen met elkaar verbindt. Zaterdagmiddag kwamen de zestien deelnemende koppels voor de prijsuitreiking voor tweede Gestelse Tokken Competitie bijeen in Toren 4. Om de winnaars, Koen en Germijn Kamphorst te huldigen én om nog twee potjes te spelen.
Tokkers in opperste concentratie tijdens het spel
“Wat een mooi spel, dat tokken! Eerlijk gezegd had ik er nooit eerder over gehoord. Ik ben blij dat ik voor het toernooi werd uitgenodigd. Nu kan ik zeggen dat ik besmet ben met het tokkenvirus”, zegt Petra Braat met een lach. Petra woont drie jaar in het dorp en zag haar kennissen- en vriendenkring dankzij het tokken uitbreiden. Tokken is stilletjes bezig Gestel te veroveren.
Concentratie, spanning en gezelligheid
Dat is ook te merken aan de sfeer bij de prijsuitreiking, daarbinnen bij Toren 4. Als een soort toetje spelen, nu willekeurig gekozen koppels nog twee partijen. Oeh’s en ah’s klinken er op, aan een andere tafel luid gelach of een kreten van teleurstelling. Of het is volkomen stil aan een tafel. Tokken is spanning, concentratie, soms pure mazzel, dan weer pech bij de gekregen kaarten.
Bij tokken gaat het erom om vier pionnen ‘thuis’ te brengen. Geen dobbelsteen maar speelkaarten met een eigen functie bepalen hoe de speler het honk kan bereiken. Bij alerte tegenstand is dat zeker geen eenvoudige opgave. Zo zet je bijvoorbeeld met een 5 de tegenstander vijf posities vooruit, met een boer ruil je met wie je maar wil van positie, een koning veegt alle pionnen over 13 posities van de kaart. Dat en veel meer. En toch, tokken is geen moeilijk spel. “Nee, in het begin is het goed opletten bij de spelregels, maar dat pik je snel op”, vindt Petra.
Germijn en Koen Kamphorst winnen de tweede Gestelse Tokken Competitie
Het mooie van alles vindt zij dat ze avonden doorbracht met tegenstanders, die zij eerst niet kende. Uit of thuis. “Overal word je gastvrij ontvangen, telkens met een drankje en hapje, dan lekker competitief bezig, tussendoor een praatje. We houden er zo vrienden en kennissen aan over. Prachtig toch?!” Dat zij en haar partner Carien in de eindstand van de GTC niet in de bovenste regionen eindigde is van ondergeschikt belang. “Het was een prachtige competitie. De volgende keer zijn we er zeker weer bij.”
Vervolg in de maak
De organisatoren, Jan Sterks en Koen Kamphorst komen na de zomer met een vervolg. Hoe, in welke samenstelling, is nog te bezien. Jan Sterks gaat ervan uit dat dan meer tweetallen kunnen deelnemen. Bij de tweede GTC waren er 16 teams, 8 bij de eerste. “Het idee dat duo’s weer een ander koppel vragen is goed bevallen. Misschien kiezen we er weer voor”, aldus Jan Sterks.
Als de eindwinnaars Germijn en Koen Kamphorst de beker in ontvangst hebben genomen, klinkt ineens een speciaal gecomponeerd lied door Toren 4. Bedoeld voor de bedenkers van het toernooi. Tokken bindt, dat blijkt eens te meer.
