Een aardige discussievraag voor de keuken- of borreltafel is wanneer je iemand nou tot ‘echt Gestelaar’ bestempelt. Een veelgehoorde reactie is dan ongetwijfeld dat de betreffende persoon het dorp als geboortegrond dient te hebben. Er is op zijn minst ook één andere optie. Door verdiensten ‘echt Gestelaar’ zijn. Chris Milder hoort onbetwist tot de laatstgenoemde categorie. Een benaming die Chris en zijn vrouw Gerry zonder enige twijfel beamen.
Chris Milder, Gestelaar door járenlange verdienste
Chris vestigde zich met Gerry in 1978 in Gestel, en beiden wisten zich op actieve wijze in te burgeren in het dorp. Juist dit jaar is bijzonder voor deze ‘echte Gestelaar’. Veertig jaar terug trad Milder in dienst bij Immens Installatiebedrijf aan de Victoriastraat. Een jubileum dat samenviel met het 200-jarig bestaan van het bedrijf. Hij geeft een korte schets van zijn werkzaamheden die hij voor het bedrijf verricht. Tot op de dag van vandaag nota bene!
Nog even 79…
Want als vroeg in het gesprek Chris’ leeftijd ter sprake komt, dan klinkt het door hem genoemde getal als een grap. De verbaasde reactie beantwoordt hij een tel later met een olijk gezicht: “Nee serieus, ik ben nog maar heel even 79. In september word ik 80.” Een respectabele leeftijd, helemaal als je in ogenschouw neemt dat Chris Milder nog op vele fronten actief is. Bij Installatiebedrijf Immens in de Victoriastraat bijvoorbeeld. Daar is hij nog steeds een haast onmisbare schakel. “Geen volle werkweek meer hoor”, lacht Chris, “ik kom op elke ochtend voor enkele uurtjes, soms blijf ik driekwart dag.”
Veertig jaar al is Chris ‘goed bezig’ voor het installatiebedrijf
De in het Gelderse Gendt geboren en getogen Milder blijkt een man van aanpakken. Meteen na de MULO koos hij ervoor te gaan werken. “Ik was geen student, daarom wees ik het idee om naar de HBS te gaan van de hand”, aldus de Gestelaar. Voor 75 gulden per maand kon jij aan de slag bij de Rotterdamsche Bank in Elst. En weer die innemende lach: “Twee maanden later kreeg ik de vaste baan en zat er 85 gulden in het loonzakje.” En de werkzaamheden zelf? “Verschrikkelijk! Ik zat de hele dag te staffelen. Vreselijk saai, alle transactiegegevens van klanten bijschrijven op grote kaarten, heel de dag door.” Diverse studies in de avonduren hielpen Chris op weg omhoog.
Bankdirecteur
Van filiaalhouder (in 1962) van de Boerenleenbank in Haalderen, een kerkdorp bij Bemmel, tot weer later procuratiehouder (in 1972) bij de AMRO in Groesbeek. En dan komt Sint-Michielsgestel in het leven van Chris Milder. De plaats waar hij en Gerry zich op en top thuis zijn gaan voelen. “Vanaf 1978 mocht ik me directeur van de AMRO-vestiging in Gestel noemen. Sindsdien hebben we ons ook in het sociale leven gedompeld.” Hij noemt enkele initiatieven uit vervlogen jaren. “Inderdaad, ik was mede-oprichter van de ondernemersvereniging, zat en zit bij de Probusclub, voetbalde bij SCI, waar ik nog veel jaren in het bestuur zat. En het carnaval natuurlijk.” Alweer die lach. Het was Pinus Immens, de aartsvader en president van het Gestelse Bokkendonk die op de Prinsenwagen Milder verzocht commissaris bij het installatiebedrijf te worden. Nee zeggen was voor Milder geen optie.
Tijdens deze optocht benaderde Pinus Immens(rechts) Chris Milder (midden) voor de rol als commissaris
Commissaris – acquisiteur – ambassadeur
Sportief en betrokken bij cultureel-maatschappelijke ontwikkelingen als hij was werd Chris Milder een graag gezien persoon. Bestuurder bij voetbalvereniging SCI werd hij ‘bij toeval’. Toeval dat, zo blijkt in het gesprek keer op keer, telkens samenhangt met het netwerk dat hij opbouwde via zijn werk. Als commissaris dus bij Immens Installatietechniek, daarna als acquisiteur, het binnenhalen van nieuwe opdrachtgevers, scholen, zorginstellingen vooral. “Een prachtige taak”, verzekert Chris, “het selecteren van projecten in de utiliteitsbouw. Steeds weer de vraag ‘Kunnen we dat? Willen we dat?’” Met dezelfde werkzaamheden op zak kreeg Chris Milder de benaming ‘ambassadeur’ toebedeeld. Een eretitel met inhoud bij het nu 200-jarige bedrijf.
Een official van de KNVB bevestigt de Gouden Speld, echtgenote Gerry kijkt bewonderend toe
Wat milder!
En nu komen niet onbelangrijke stappen naderbij. De verhuizing bijvoorbeeld van de Berkenlaan naar het nog te bouwen complex op het oude Hematerrein aan de Nieuwstraat. En toch ook het geleidelijk afbouwen van zijn werkzaamheden. “Weet je”, zo klinkt het kalm, “door de jaren heen ben ik wat milder (!- red.). ik maak me nergens druk om. Ik blijf actief zolang ik kan. Misschien wel vrijwilligerswerk. Hier krijg ik er wel de kansen voor, vermoed ik”, besluit Chris Milder. “Ik ben tenslotte een ‘echte Gestelaar’!” Daarop volgt weer die lach.
