– Gé van Berkel
Deze parmantig stralende boom.
Versierd en hier statig op zijn sokkel staat.
Steekt fonkelend verlicht groots de hoogte in.
Fier staat alhier dit warme symbool en luidt kloek de kersttijd in.
Harmonieus door een sprankelend koorgezang omgeven.
Galmen woorden van liefde, harmonie en samenzijn.
Deze boom, verbindt met zijn groene prikkels kortstondig een eendracht.
Strelen zijn liefelijke takken als geduldig uitgestrekte vingers voorzichtig om ons heen.
Laat ons hier gezamenlijke met deze “lieve vrede”
Elkanders handen veel langer schudden.
Deze krachtige boom die ons bescheiden symbolisch omhelst.
En ons samenzijn de fragile bescherming biedt.
Elders brandt de Wereld, gedacht aan verre oorlogsvelden.
Die steeds nader komen, raakt ons dieper zeker van dichtbij.
Genegenheid die staat serieus verder onder druk.
Ook hier om de hoek, daar waar geen oorlog dreigt.
Maar wel de lontjes korter worden.
Met een samenleving die worstelt in woelige tijden.
De vele plekken waar de aarde brandt.
Hopelijk gaat onze harte wens hier zo niet verloren.
Dat vraagt ons ijver om handenschuddend vreedzaam te zijn.
Zeker niet om alleen maar het hosanna te trompetteren.
Maar juist daar waar met zachte zang.
En voor een langere tijd, lichtende vleugels van vrede klinken.
Oh dennenboom wat zijn je symboliserende liefdes takken wonderschoon.
De Boom.
Gé van Berkel, december 2022
