De ene hardloper kwam met een brede lach over de eindstreep, een ander met een grimas op het gelaat. In totaal waren het er ruim vijfhonderd, die zondag mee renden in de vijfde Dommelcross. Jong en oud. Een geslaagde lustrumeditie, na twee jaar gedwongen onderbreking, vonden zowel lopers als de organisatie. Veel beter was haast niet te verwachten, in het prachtige decor van bospaden, weilanden en kleine heuveltjes door het bos van Zegenwerp.
Voor tien uur al stond de eerste categorie voor de startlijn. Gespannen koppies, klaar om de 800 meter over gras en zand hollend en dravend tegemoet te gaan. Een grote opkomst aan scholieren op deze frisse ochtend. Enkele minuutjes later kwamen de eersten over de finish. Hijgend en puffend van de geleverde inspanning. Zo druppelden ze allemaal binnen. Terwijl een volgende categorie net het warmlopen achter de rug had.
Mark van Gestel, een van de organisatoren: “Het is iedere keer weer spannend of alle energie die we er op voorhand in stoppen, de deelnemers van jong tot oud inderdáád de ervaring geeft die wij voor ogen hebben.” Ja dus, althans het tweetal hardlopers dat in de laatste categorie, om 12 uur de 12 kilometer, het veld in kon. Gestel.nu blikte met hen terug op het Gestelse hardloopevenement.
Voor Ruud van Pinxten paste de Dommelcross perfect in diens voorbereiding op zijn zesde Rotterdamse marathon, in april. “Dit is een uitdagend parcours, voor mij een ideale training.” Ruud, met nummer 609 op de borst, had vooral baat bij het lopen over de heuveltjes, over de blaadjes en op he zand op het Dommelcrossparcours bij Zegenwerp. “Vaak zijn de parcoursen redelijk vlak. Hier kan ik werken aan wat meer kracht in de bovenbenen”, aldus de Gestelaar, zoon van Carly en Diny, uit het bekende hardloopgezin Van Pinxten.
Nancy van Doornik kwam uit Schijndel om voor het eerst de Dommelcross te lopen. In haar voorstelling van de Dommelcross had zij een ietwat anders parcours voor ogen. “Bij de naam Dommelcross ging ik ervan uit dat we een eind langs de Dommel zouden rennen. Dus was ik wel wat verbaasd dat we vrijwel helemaal door het bos moesten”, zegt Nancy met een lach. Hoewel zij haar 12 kilometer naar eigen maatstaven ‘best goed’ had afgelegd overheerste toch een niet geheel tevredenstellend gevoel. “Weet je, ik had meer uitdaging verwacht, meer obstakels, bijvoorbeeld via bielzen, door het losse zand”, vervolgt zij.
En toch, complimenten voor de organisatie, roepen zowel Ruud als Nancy spontaan. Ruud, die als zevende eindigde: “De sfeer was uitstekend, het parcours schitterend en voor mij voldoende uitdagend. Goed werk van de organisatie. De Dommelcross verdient zeker nog meer deelnemers bij de volgende keer.”
Nancy van Doornik merkte nog iets anders op. “Wat ik fijn vond is dat er in verschillende categorieën wordt gelopen. Dan kom je tenminste niet in groot gedrang terecht, waarbij lopers na 2 of 3 rondjes hun wedstrijd hebben voltooid. Ze hebben het hier mooi voor elkaar. Volgend jaar?! Dan ben ik er weer bij.”
Dat is het geluid dat Mark van Gestel vaak hoorde na afloop. Van Gestels reactie: “De deelnemers is waar we het voor doen, en de positieve reacties die we ook na afloop van deze vijfde Dommelcross ontvangen hebben zijn voor ons de beloning om dit ieder jaar op Landgoed Zegenwerp te organiseren.”
