Alsof er een band om het hoofd is strakgetrokken, waardoor vrijwel alle prikkels te veel zijn voor haar. Zo beleeft dirigente en muziekdocente Wilma van der Schoot alle dagen als intens vermoeiend, pijnlijk en bij tijd en wijle ook wanhopig. “Bij de minste of geringste inspanning is het alsof ik een marathon loop”, verzucht Wilma in haar woning. Longcovid heeft Van der Schoot bijna compleet in haar greep. Alle denken en handelen bezorgt de dirigente en muziekdocente grote hinder. Het dagelijkse functioneren is enorm aangetast. Maar, er gloort licht aan de horizon. Er lijkt zicht op verbetering. Dankzij haar twee zonen, Sjors en Jeroen, die via Facebook een hulpactie op touw zetten.
Hyperbare zuurstoftherapie
Acht weken lang kan Wilma op vijf weekdagen terecht voor de hyperbare zuurstoftherapie in Waalwijk. “Dan zitten we in de Da Vincikliniek met elf mensen in een zuurstofarme tank. Net alsof je 15 meter onder water zit, 2 uur lang, met een zuurstofmasker. Dan adem je twintig minuten 100% zuurstof, het masker gaat weer af en daarna nog eens twintig minuten zuurstof, totdat er 2 uur voorbij is. Nu, na 12 sessies merk ik dat ik er baat bij heb”, klinkt het met een hoopvolle blik op de nabije toekomst.
Belemmeringen
Voor Sint-Michielsgestel is Van der Schoot al vele jaren een vertrouwd persoon. Als dirigente begeleidt de oud-inwoonster het Gestels Gemengd Koor en gospelkoor Spirit, vroeger dirigeerde zij al het jongerenkoor, en als dwarsfluitdocente werkte zij voor de muziekschool. De gevolgen van longcovid belemmeren haar hevig bij het voorbereiden van de koorleden op een concert. Om maar een indruk te geven schetst Wilma de beperkingen. “Vóór ik deze klachten kreeg kon ik makkelijk negen notenbalken tegelijk lezen. Nu kan ik met horten en stoten hooguit één regel lezen.”
Dramatisch voor dirigent
Leverden twee eerdere coronabesmettingen nagenoeg geen problemen op, vanaf februari 2022 verging het de 61-jarige Van der Schoot anders. Onverklaarbare vermoeidheid, lang aanhoudende spierpijn, muziekstukken die zij niet meer kon overzien. “Ik had ineens te maken met haperingen, kon niet meer snel heen en weer van mensen naar bladmuziek switchen vanwege duizeligheid, kreeg problemen met mijn geheugen, ook met spreken en zingen. Ik begon te stotteren en struikelde over woorden, ik kreeg een krasstem. Je snapt wel, allemaal dramatisch voor een dirigent”, zo vat Wilma van der Schoot haar ervaringen samen. En artsen tastten aanvankelijk in het duister.
Buiten hulppakket
In de tijd rond kerst 2022, Wilma trok zich meer en meer terug, attendeerde iemand haar op de overeenkomsten met longcovid. Een lange vragenlijst van de organisatie C-support gaf uitsluitsel. Longcovid! Daarmee echter was de redding nog niet nabij. Van der Schoot had binnen een half jaar melding moeten maken van haar klachten om aanspraak te kunnen maken op een ‘behandel’-pakket. “Daar bleek ik buiten te vallen, dus moet ik alle kosten voor eigen rekening nemen. Die behandelingen uit dat pakket zijn echter meestal symptoombestrijding want men weet nog steeds niet precies wat LongCovid inhoudt. De hyperbare zuurstoftherapie heeft via Israëlische studies echter laten zien dat daar zeer goede resultaten mee behaald worden. Per sessie zijn de kosten echter 200 euro en die worden (nog) niet vergoed. Achtduizend euro voor het hele traject, en daarbij nog de reiskosten. Dus was ik ontzettend blij met het initiatief van mijn jongens.”
Beduusd
Sjors en Jeroen schoten te hulp. Via Facebook mobiliseerden zij donateurs. Met voor Wwilma ineens een wat gunstiger perspectief. “Ik ben beduusd dat er zó veel mensen de actie hebben gesteund”, zegt de dirigente van Spirit en het GGK, “want er is intussen 7.200 euro ingezameld. Ik voel me er haast schuldig over.” Haar dank aan de schenkers is groot, zegt ze enkele keren in het gesprek. Richting overheid stelt zij zich kritischer op: “Er is zóveel onbegrip, je voelt je echt in de steek gelaten. Alsof je niet wordt geloofd.” Terwijl de genezende werking van de hyperbare zuurstoftherapie inmiddels is aangetoond voor veel patiënten met kanker. Voor longcovid is echter nog niet voldoende getest en dus nog niet officieel vastgesteld. ”Om die reden wordt deze behandeling ook niet vergoed door de zorgverzekeraar”, zegt Wilma.
Zij klampt zich vast aan de huidige vooruitgang-in-stapjes, vervolgt haar werk op aangepaste wijze. Met nadrukkelijke hulp van haar pc en MP3-tjes (vooraf zelfgemaakte digitale muziekbestanden) begeleidt zij haar koren. Na verrichte arbeid ploft zij neer op een stoel of bank. Uitgeput, intussen met de hoop dat de hyperbare zuurstoftherapie haar de vroegere energie laat hervinden. Dankzij de zonen Sjors en Jeroen.
