Dorpsgenoot Ted Huijsmans wil met waterpoloteam naar de Olympische Spelen

Ted Huijsmans, als doelman een vaste waarde in het Nederlandse waterpoloteam en bij topploeg De Zaan, heeft een missie. Thuis in Sint-Michielsgestel vertelt de 24-jarige Gestelaar over zijn droom, plaatsing voor de Olympische Spelen. Een eerste halte op die weg passeerde hij onlangs, met succes. Met de Gestelaar in een hoofdrol.

Sportminnend en tv-kijkend Nederland kon er op de zondag van Ajax-Feyenoord getuige van zijn dat keeper Ted Huijsmans beslissend was bij het binnenhalen van de KNZB waterpolo-beker. Aan het slot van een spannende eindstrijd,  tussen De Zaan, Ted’s team en Polar Bears, eindstand 9-9, stopte doelman Huijsmans twee strafworpen. Genoeg voor een collectieve teamduik in het Haagse zwembad, met Ted als middelpunt in de euforie van de winnaar. Na afloop stond hij op tv fier zijn mannetje voor de NOS-microfoon.

Waterpolo mag een relatief kleine sport zijn, Huijsmans is inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke schakel. Voor zijn ‘eigen’ Zaandamse ploeg, maar ook voor het nationale team. Diens weg naar de top was er een van geleidelijkheid. Om die top te bereiken heeft Huijsmans veel, heel veel over. Zo belandde hij via Sint-Michielsgestel (Zegenwerp), Eindhoven, Enschede, Alphen aan de Rijn in Zaandam. Telkens een aansprekender team dat hem inlijfde vanwege zijn keeperskwaliteiten. “Ik wil bij een team spelen, dat meedoet om de prijzen”, klinkt het enkele malen vastberaden in het gesprek. De eerste buit, de beker (Huijsmans’ derde, waarvan één Supercup) is dus binnen. Er staat de professionele sporter meer te wachten.

Om zijn dromen waar te maken maakt de waterpolospeler wekelijks vele honderden kilometers, voor  clubtrainingen en-wedstrijden, ofwel voor bondstrainingen met de nationale ploeg. “Neem de maandag”, zegt Ted, “dan vertrek ik in alle vroegte richting Zeist, met Oranje voor een kracht- en watertraining. Daarna rijd ik door naar Zaandam, ook om te trainen, en aan het einde van de dag terug naar huis, hier in Gestel.” Met een lach: “Weet je wat grappig is? Voor mijn thuiswedstrijden moet ik het verst rijden! Van Gestel naar Zaandam!”

A-status

Ted Huijsmans ís topsporter en leeft als een topsporter. Hij kan zijn hele planning afstemmen op het waterpolo. Dat dankt hij, evenals zijn waterpolo-teamgenoten, aan de A-status die het NOC*NSF verstrekt. Ploegen of individuele sporters komen ervoor in aanmerking op basis van geleverde prestaties, of de plek die zij innemen op de internationale ranglijst. Die toekenning bezorgt hem een breed pakket aan voorzieningen, als een lease-auto, onkostenvergoedingen, ziektekostenverzekering, loopbaan-coaching bij beëindiging van de topsportcarrière, en meer. “Langzamerhand denk ik wel al verder dan de loopbaan als prof. Je weet immers niet wanneer die eindigt. Wat mij betreft blijf ik nog jaren spelen. Maar toch.”

Naar Parijs!

Noem het woord Parijs en Ted’s ogen twinkelen. Dan spreekt weer de tot in zijn tenen gemotiveerde professional, een jonge man die zijn sportieve talenten wil laten zien. Een man met grote ambities. Ted steekt het niet onder stoelen of banken. “Het grote doel is dat we ons met het Nederlands team kwalificeren voor de Olympische Spelen in Parijs, zomer volgend jaar. De weg ernaartoe is zwaar”, bezweert de Gestelaar. Daarmee begint een opsomming van een giga-intensief programma.

“Eerst komt de afronding van de competitie, eind april met play-offs tussen acht ploegen. Wij staan nu tweede op de ranglijst, maar ik denk dat we alom worden gezien als favoriet.” Het belang is groot, de nóg grotere volgen al snel. Doelman Ted Huijsmans kent ze uit zijn hoofd: “In juni spelen we met vier landen om kwalificatie voor het Europees Kampioenschap in Israël, in januari. Dat moeten we kunnen halen. Via dat EK moeten top-acht eindigen om te plaatsen voor het WK, in februari in Doha. Of die grote droom van de Olympische Spelen uitkomt, is afhankelijk van hoeveel Olympische tickets worden verdeeld.”

Uit een zwemnest

Dat Ted koos voor het zwemmen is niet echt verwonderlijk, wie weet zelfs genetisch bepaald. De keeper van het Nederlandse team haalt een foto van zijn opa, Theo Huijsmans, te voorschijn. Deze bevindt zich in het zwembad, een cap op, de armen breed uitgespreid, klaar om een bal tegen te houden. “Opa was behalve badmeester in Zevenbergen ook keeper bij waterpolo. Het was vrij logisch dat hij en mijn oma  mijn ouders bij Zegenwerp introduceerden. En mede door hen de hele familie”, lacht Ted.

Dochter Maeve

In landen als Hongarije, Italië, Spanje, Servië, Griekenland en sinds vrij kort ook Frankrijk is de populariteit van waterpolo vele malen groter. Bij een eventuele overstap naar het buitenland gaat Huijsmans’ voorkeur uit naar het topland Hongarije. “Toch zie ik dat om persoonlijke redenen niet zo makkelijk gebeuren”, aldus de openhartige Gestelaar. “Mijn dochter Maeve woont met haar moeder in Gouda. Ik zie haar iedere week enkele dagen. En dat wil ik zeker niet missen.”

Vooralsnog kan de Gestelaar zich geheel en al focussen op de grote reële sportieve uitdagingen. “Ik wil meedoen om de prijzen.” Met De Zaan ligt hij vol op koers. Voor het nationale team lijkt de weerstand aanzienlijk groter. “Parijs hálen is een realistische droom”, vindt Ted Huijsmans.