Met een indrukwekkende Heilige Mis nam Sint-Michielsgestel zaterdag 4 november waardig afscheid van haar oud-pastoor Joop van Corven. De aanwezigheid van zovelen bij de uitvaart is enkel te zien als een blijk van grote eerbied, waardering en liefde voor de maandag overleden 89-jarige priester.
Pater Joe ging voor in de dienst, die door het Gestels Gemengd Koor vocaal werd begeleid. De levensloop bij het welkom moet veel aanwezigen bekend in de oren hebben geklonken. Joop van Corven was immers altijd zichzelf, liet de ander ook toe in zijn eigen wereld. Benaderbaar zoals dat heet. Een eigenschap die hem veel sympathie bracht.
De hemel
‘De hemel is een goed mens rijker, de aarde een goed mens armer.” Het waren de wellicht meest treffende woorden over Van Corven in deze eredienst, uitgesproken door emeritus-pastoor Van Beurden. De geboren Tilburger was geliefd, als parochieherder onder zijn parochianen, als aalmoezenier bij de scoutinggroep Petrus Donders, bij het gilde, bij dove oud-scholieren, bij kinderen in de parochie én bij zijn collega-priesters. Een man die klaar stond om hulp te bieden aan ieder die steun zocht. Allerminst vreemd dat sommigen van ver kwamen om Joop van Corven de laatste eer te bewijzen.
Dogma’s
De grote kracht van Joop van Corven was dat hij mensen wist te boeien en te inspireren. Een man die, parochiaan of niet, gelovige of niet, wist te benaderen op een uitnodigende of uitdagende wijze. Vanuit Rome gedicteerde dogma’s ‘vertaalde’ Joop van Corven voor zijn ‘publiek’ zonodig tot goed toegankelijke inhoud. Mede daardoor typeerde hij zichzelf herhaaldelijk als ‘een dwarsligger’, noodzakelijk om de ‘trein’ op de rails te houden.
De medemens
In zijn periode als godsdienstleraar bij het Instituut voor Doven maakte hij volop gebruik van zijn acteertalent. Maar telkens als verkondiger van de Blijde Boodschap. Een boodschap die mensen wél moesten kunnen begrijpen, was Van Corven’s uitgangspunt. Bij hem gold, dat het belang voor de medemens voorop stond.
Emotie
Hoezeer Van Corven’s invulling van diens priestertaken werden gewaardeerd, bleek eens te meer uit de verschillende toespraken te zijner nagedachtenis. Een nicht van Joop van Corven stond stil bij de wijze waarop hij haar moeder, zijn zus, bijstond in haar laatste levensfase. Ook bij Pater Joe klonk diepe emotie door bij het memoreren van zijn leermeester en grote vriend. “Joop was als een vader voor mij”, zei Pater Joe met een wat gebroken stem.
Als de doodskist vanaf het altaar naar de uitgang wordt gedragen is het stil in de kerk. Heel stil, uit eerbied voor een betekenisvol mens uit de Gestelse gemeenschap. Op weg naar de laatste rustplaats van de Gestelse oud-pastoor Joop van Corven begeleiden hem scouts van de Petrus Dondersgroep en de gildebroeders. Alsof het zo moet zijn, het regent.
Deze website wordt beschermd door