Een klein beetje begint het te wennen voor Mark Meerbach, de trap van zijn woning af lopen. Makkelijk is het allerminst voor hem, hij moet het immers doen met slechts één been. Op 26 april is in het Nijmeegse Radboud Ziekenhuis zijn rechterbeen geamputeerd. Volop geconcentreerd kijkt hij naar waar hij uitermate voorzichtig zijn hand en zijn kruk kan plaatsen, om kalmpjes aan naar beneden te gaan. Hij moet wel, want zijn woonhuis aan de Cypressenlaan bevindt zich op de eerste etage.
Aan de zo ingrijpende operatie gingen voor de 56-jarige Meerbach bijzonder nare maanden vooraf. Die akelige periode begon in maart 2023, bij het ontdekken van een knobbel in zijn been. Dat het een kwaadaardige tumor betrof, dat wisten de medici hem al vrij snel te vertellen. “De vooruitzichten bleken na een tweede behandeling zeer zorgelijk”, vertelt Mark, terzijde gestaan door Cindy Kivits, een bijzondere huisvriend voor Mark. Gedurende enkele jaren voordat Mark werd getroffen door kanker was hij juist steun en toeverlaat voor de Limburgse Cindy. Haar dochter kampte met een ernstige vorm van kanker. “Nu kan en wil ik er voor Mark zijn, om hem te helpen”, aldus Cindy. Hulp die meer dan welkom was en tot resultaat leidde.
De signalen waren zodanig alarmerend dat Cindy Mark’s zeldzame vorm van kanker via internet ging napluizen. “Er was nauwelijks iets over bekend”, zegt Cindy, “mede daardoor leek het erop dat we enkel tijd van leven voor Mark konden winnen.” De patiënt zelf kan enkel beamen wat zijn helpster beweert. “Het zag er slecht uit voor mij”, bevestigt Meerbach. Niet vreemd dat gesprekken tussen Mark en Cindy soms ook over de dood gingen. Mark was door de behandelende doktoren tot ‘palliatieve’ patiënt betiteld. Een tijd die voor hem gepaard ging met, zoals hij zelf zegt ‘ontzettend veel pijn’.
De tumoren bleven komen, ongecontroleerd. De opening tot een geheel andere benadering werd gedaan door Cindy. “Als er geen alternatieven meer zijn, dan kunnen we een amputatie van het rechterbeen overwegen”, zo schetst Kivits de door aangedragen nog resterende mogelijkheid. Een keuze die bij de conciërge bij Kentalis, Mark Meerbach, verlichting bracht. “De amputatie voelde als een verlossing. Ik was blij dat het been eraf was”, vertelt de Gestelaar, hij klinkt opgewekt.
Er lonkt voor hem een nieuw perspectief, een ‘nieuw’ leven. En dáár gaat Mark voor. “Ik wil weer meedoen, erbij horen, bezig zijn”, klinkt het daadkrachtig. Dat kan, alleen zijn daarvoor wel wat veranderingen noodzakelijk. De woning bijvoorbeeld is één ding. Met hulp van de WMO wil hij de bovenverdieping verlaten als woning, door de huidige garage om te bouwen tot woonruimte. De eerste gesprekken zijn er al over gevoerd. Maar er is meer. En dan komt Meerbach met zijn bedoeling om de publieke interesse te zoeken.
“Je kunt wel zien dat ik nogal beperkt ben in mijn bewegen”, zegt hij op een wat ironische ondertoon. “Ik wil dus verder, meedoen dus, bewegingsvrijheid hebben.” Die vrijheid kan hij vinden, ondanks het voortbewegen op slechts één been, met hulp van een rolstoel. En dan niet de ‘uitgeklede’ vorm ervan. “Ik heb mijn zinnen gezet op een lichte, heel wendbare elektrische rolstoel. Eentje die kan voldoen aan mijn behoefte om ook straks weer actief te kunnen zijn.” Een rolstoel, die echter ver boven het WMO-budget uitgaat, zo berekenden Mark en Cindy.
https://www.gofundme.com/f/segway-rolstoel-voor-mark
Hij staat inmiddels beneden, de bedoelde rolstoel, in de hal bij Mark’s voordeur. Kostprijs 25 duizend euro. Een bedrag dat ook na het ‘leegroven’ van al zijn persoonlijke bankrekeningen niet bijeen te brengen is. “En dus bedachten wij een crowdfundingsactie voor dit doel”, neemt Cindy het gesprek over. Een actie die al van start ging en al een bedrag van rond elfduizend euro opleverde. “Ik ben iedereen die mij op weg helpt ontzettend dankbaar”, aldus de éénbenige Mark Meerbach. Hijzelf is bereid een belangrijk deel van zijn gitaren, allemaal collectors-items (door hem gekocht in Las Vegas) van de hand te doen, om daarmee zichzelf haast letterlijk een weg naar de toekomst te banen.
Als Mark Meerbach zijn bezoek uitlaat gaat zijn blik naar boven, naar de trap, die hij weer op moet om weer in zijn woonkamer te komen. “Het gaat lukken”, lacht hij bemoedigend. Of hij die trap bedoelt of de actie is dan even niet duidelijk voor zijn vertrekkende bezoeker.
https://www.gofundme.com/f/segway-rolstoel-voor-mark
Deze website wordt beschermd door