De World Jamboree in Zuid-Korea is begonnen. Het grootse mondiale evenement haalde over heel de aardbol de nieuwsuitzendingen, als gevolg van de grote hitte in het land. Luuk Moseman, Gestelaar, een gedreven scout bij de Gestelse Petrus Dondersgroep, is één van de vele duizenden uitverkoren jamboreegangers. Luuk verhaalt via Gestel.nu over zijn bevindingen. Van hem vooralsnog geen verontrustende berichten. Hieronder Luuk’s eerste impressies.
“Na ongeveer twee jaar aan voorbereidingen is mijn grote avontuur eindelijk begonnen! Op 27 juli landden we na een vlucht van ongeveer twaalf uur met onze troep de Dennenuilen op de enige internationale airport van Zuid-Korea. Na alle veiligheidscontroles wachtte een aantal leiders van de Nederlanders afvaardiging ons op met iets lekkers en begeleidde ons naar de bus. Voor ons als begeleiders was deze hulp heel prettig!”
Indrukwekkend
” Met de bus reden we naar onze overnachtingslocatie voor de reis voorafgaand aan de WSJ zelf. Vanuit hier zijn we onder meer naar de gedemilitariseerde Zone gegaan. Via een tunnel, gegraven op de lengte van Koreanen, kwamen we op een afstand van 137 meter van Noord-Korea. Het gaf een raar en bijzonder gevoel om rond te lopen op een plek waarover de media veel berichten. Verder bezochten wij de Lotto World Tower, een wolkenkrabber met een hoogte van 555 meter, een van de hoogste ter wereld. Bovenin hadden we een fantastisch uitzicht over Seoul!”
Genoeg drinkwaterpunten
“Langzaam kwam deel twee van ons avontuur dichterbij. Vanuit de media en het WIS (wandelgangen informatiesysteem) kwamen veel verontrustende verhalen over de toestand van het jamboreeterrein. Om de Koreanen iets meer tijd te geven om alles goed in orde te hebben zijn wij 1 dag later dan gepland afgereisd naar het WSJ terrein. Daar aangekomen bleken de basis faciliteiten voor ons als deelnemers prima in orde. Ruim voldoende sanitaire voorzieningen en ook genoeg drinkwaterpunten.”
Cultuurverschil
“Als eerste bouwden we ons eigen stukje op het kampterrein op. Door de leiders van de Nederlandse afvaardiging was ook een extra tent voor schaduw geregeld. Wat alle Nederlanders enorm waardeerden. Na het opbouwen stond de opening op de planning. De weg erna toe verliep wat chaotisch, waarbij veel scouts last hadden van de warmte. Hierbij kwam een heel groot cultuurverschil naar boven. Koreanen hebben geen EHBO, maar bellen meteen een ambulance. Nadat we over dit cultuurverschil uitleg hebben gegeven ontstond bij iedereen rust.”
Drinkfluit
“Op het terrein zelf is het warm. Daardoor is het heel belangrijk om te drinken. Wij hebben daarom een drinkfluit ingevoerd. Iedere keer als wordt gefloten moeten we allemaal drinken. Op deze manier dwingen we elkaar om voldoende te drinken. Inmiddels worden de eerste contacten gelegd met de troepen uit andere landen. Bij ons in de buurt zitten Japanners, Brazilianen, Indonesiërs, maar ook Belgen en Engelsen. Ondanks de verschillen verlopen de contacten heel makkelijk en letten we op elkaar, omdat we allemaal scouts zijn!”
