Daar loop je dan door een onbekende stad, Midden-Frankrijk zo’n beetje: Cahors. Smalle wegen met haarspeldbochten door een bosrijke omgeving voerden ons tot hier.
Nu loop ik dus door deze levendige stad, kijk links, rechts, naar voren. En dan toch ook eens óm, want naast mij is het al even stil. Ik draai om en zie mijn eega tientallen meters achter mij staan buurten met twee terrasbezoekers. Een man en vrouw ‘op leeftijd’. “Als die niet uit Gestel komen, dan weet ik het niet meer”, had mijn partner in het voorbijgaan horen zeggen.
In contact dus met een echtpaar dat in ons dorp in vogelvlucht geen driehonderd meter bij ons vandaan woont …
Het weer, de campings, de schitterende omgeving; van alles passeert in deze korte, spontane uitwisseling. En weer lukt het me niet om Gestel.nu níet te noemen.
‘Uhm’, hoor ik de man zeggen, ‘ik meen er wel iets over gehoord te hebben.’ Maar, zo volgt meteen ‘s mans belofte, terug op hun camping komt daar verandering in.
Terug op onze camping duik ik in de digitaal beschikbare bronnen. Want, zo redeneer ik, als wij ver buitenshuis al op zoek gaan naar Gestel.nu, dan doen dat wellicht ook meer aan Gestel gebondenen.
En zie, in amper een half jaartje, is uw site, pardon, óns Gestel.nu geopend in liefst 49 verschillende landen! (met uw goedvinden reken ik ook Bonaire bij deze rij)
Maar goed dat ik zit, want ik sla haast steil achterover.
