Stilaan vordert de zomervakantie, langzamerhand ook dwalen de gedachten bij veel Gestelse schoolkinderen al af naar die laatste week. Mini-Gestel nadert, en dan ook nog eens een bijzondere editie. De vijftigste! Een gouden Mini-Gestel dus. Een evenement met een enorme populariteit.
“Hoeveel kinderen er gaan meedoen?! Ik schat dat het tegen de 850 zal zijn, vanaf groep 1 zijn ze allemaal welkom”, vertelt John van de Westelaken als bestuurslid een van de talloze vrijwilligers. Van de Westelaken inspecteert intussen de Mini-Gestelexpositie in de Meander. Daar, in de grote hal, hangen foto’s van eerdere versies van de kindervakantieweek.
Zoals met zoveel evenementen of festivals, het begon allemaal heel klein. Een viertal Gestelaren had in 1973 het idee om -eerlijk is eerlijk, net als in Nijmegen- in ons dorp te starten met een bouwdorp voor de schooljeugd. Als afronding van de zomervakantie. Het viertal?! Dat waren de broers Jan en Rob Spit, Ton van de Bersselaar en Toon Bevers. Algauw wisten zij, als betrokken Gestelaren, een schare vrijwilligers bijeen te krijgen. Bij de eerste editie kwamen rond de tachtig kinderen opdraven, voor hun begeleiding meldden zich twaalf mensen. De kiem was gelegd, Mini-Gestel groeide en groeide in de opeenvolgende jaren…
Hout ophalen
De organisatie kon steevast rekenen op sympathie bij de dorpsgenoten. Neem die hoge berg hout. Daarvoor was er onder meer zagerij Van der Meijden in de Theerestraat. Bij heel veel meer mensen konden Mini-Gestel medewerkers aankloppen of -bellen voor hout. Op de maandagochtend was het altijd raak: met honderden stroomden de kinderen het terrein op, ‘gewapend’ met hamer, klaar om met vriendjes een hutje te bouwen.
Hetzelfde
“Er is in al die jaren nauwelijks iets veranderd in de formule”, weet John van de Westelaken, “ het bouwen van de hutjes, de burgemeestersverkiezing, het eigen geld van Mini-Gestel, de postbode, het slapen op woensdagavond, ’t Bloike, de afsluitende feestavond en zo veel meer.” Vrijwel vanaf het begin was ook Harrie Smits van de partij. Niet met een hamer. Nee, Harrie verzorgt al zo’n vijftig jaar de elektriciteitsvoorziening op het terrein. “Het energieverbruik is in de loop der jaren wel veranderd hoor”, zegt Harrie, “eerst was een verlengkabel genoeg om de verlichting op het Campanulaplein op gang te krijgen, nu is het veel omvangrijker, met diepvriezers, koelkasten en veel uitgebreider verlichting.” En de sfeer in die halve eeuw? “Die was en is altijd geweldig. Iedereen lijkt zich snel thuis te voelen in deze massa. Puur genieten, dat is wat je vooral ziet.”
Kracht
Sjoert Groenendaal kan die opmerking beamen. De 22-jarige weet nog van de jaren die hij als basisscholier de nacht voorafgaand aan Mini-Gestel nauwelijks de slaap kon vatten. “Dan lag ik na te denken hoe wij onze hut zouden gaan bouwen”, lacht Sjoert, “uiteindelijk werd het toch altijd iets verrassends.” Maar hij is in die schooljaren wel gegrepen door Mini-Gestel. “De kracht van Mini-Gestel is volgens mij dat je de kinderen bezighoudt en iets leert, en waarbij je zelf intussen iets van de kinderen leert.” Al op zijn veertiende meldde hij zich als vrijwilliger. Als een van de velen waarop het grootse dorpsfeest drijft.
Solliciteren
“Op de openingsdag komen er wel tot 140 vrijwilligers naar het terrein”, weet John van de Westelaken te vertellen, “later neemt dat af tot ongeveer honderd. De meesten blokken de Mini-Gestelweek in hun agenda. Daar mag niemand aankomen.” Bij Sjoert Groenendaal is dat al evenzo. Hij gaat nog een stapje verder. “Bij het solliciteren heb ik gezegd dat ik die week in de schoolvakantie niet beschikbaar ben voor mijn werkgever.”
Van Campanulaplein naar Klein Ruwenberg
In de voorbije halve eeuw verkaste Mini-Gestel één keer. Volgens de overlevering was het zelfs zo dat het voortbestaan van het evenement aan een zijden draadje hing. De reden? John van de Westelaken: ”De gemeente had het Campanulaplein gereconstrueerd en wilde uit vrees voor vernielingen Mini-Gestel daar niet meer laten plaatsvinden.” Het voorgestelde alternatief, ergens rond Beekvliet, zinde een flink aantal Gestelaren niet. Een demonstratie bij het (oude) gemeentehuis met 150 deelnemers, gesteund door 2000 handtekeningen op de aangeboden petitie. Nieuw overleg volgde, met als resultaat dat Klein Ruwenberg het domein werd voor het jonge Gestelse bouwvolkje.
Mini-Gestel 50 jaar nu, een editie met een schitterende gouden rand. Een vaste plek in de harten van wel acht generaties Gestelaren. Maandag 21 augustus is een dag om verlangend naar uit te kijken voor de Gestelse jeugd.