Juist in een periode die wandelen, dankzij de coronabeperkingen, tot ongekende populariteit heeft geleid, verdwijnt in Sint-Michielsgestel de Wandelavondvierdaagse van de kalender. Dat bovendien in een jaar dat de jubileumeditie aan de orde had kunnen zijn, de veertigste vierdaagse. Zover komt het niet. Tot droefenis van de organisatoren van het, voor dorpsbegrippen, grootse evenement. Het blijft met de laatstgehouden tocht in 2019 vooralsnog bij 39 edities. Geen jubileum dus, tenzij…
Ruim achthonderd lopers
Als Marianne van Hoesel, betrokken vanaf het begin, terugkijkt op het evenement dan heeft zij er één pakkende conclusie voor: “Het was een groot succes!” Een andere gevolgtrekking is nauwelijks te bedenken. Immers, de Wandelavondvierdaagse trok in de best bezochte jaren ruim negenhonderd wandelaars. Het overgrote merendeel van de lopers kwam van de basisscholen, leerlingen van (soms) groep 1 tot en met 8.
Jaar in jaar uit, altijd grote drukte bij de Gestelse Wandelavondvierdaagse
Maja Tiebosch, al 29 jaar in de weer voor hand- en spandiensten, inmiddels 14 jaar penningmeester, gaat de gezelligheid van de vierdaagse missen. Niet alleen tijdens het wandelen, of bij de start of finish, maar zeker ook de vergaderingen. Die waren altijd bijzonder gezellig.” Dat het populaire evenement verdwijnt ziet zij als een verlies voor Gestel. “Alle kinderen, en mensen bij Kentalis, beleefden mooie uren in de buitenlucht, in een prachtige groene omgeving. Zó jammer dat het verdwijnt.” Om meteen eraan toe te voegen: “Bedenk wel, zonder de 80 of 90 vrijwilligers die ieder jaar klaar stonden was het allemaal niet mogelijk geweest.”
Unieke routes
Marianne van Hoesel is met Dian Leering, Nellie Kuijs en Jan van Giersbergen een van de oprichters van de vierdaagse. “We kwamen bij elkaar door een landelijke actie, die het bewegen promootte. Nederland beweegt heette die geloof ik. Wij besloten een wandelvierdaagse te proberen. Nellie Kuijs fietste de routes en al secretaris typte ik deze uit.” Zo ging het, bijna jaar in jaar uit slaagden zij erin om met ‘nieuwe’ routes van 5 en 10 kilometer te komen. “Soms was het in tegengestelde richting van een eerdere tocht, of we brachten er andere kleine variaties in aan”, verklaart Marianne van Hoesel.
Marianne en Wim van Hoesel wachten de wandelaars op bij Kentalis Compas
De organisatie bezat de sterke neiging alles rond de vierdaagse tot in perfectie te regelen. Wat dat zoal omvat somt Marianne van Hoesel zó op: “De politie moest op tijd worden ingeseind, de scholen hadden informatie nodig. De parcoursen moesten niet alleen worden uitgezet, Brabants Landschap, Golfclub De Dommel en andere grondeigenaren moesten worden benaderd, als wij er met heel de meute overheen wilden wandelen, de harmonie, de carnavalsmuziekskes, er was veel te doen”, aldus de voormalige secretaris.
En dan nu geen bloemetje, geen medaille meer als beloning na het voltooien van vier dagen wandelen? Het moet een gemis zijn voor het dorp. De mede-oprichtster kan dat alleen maar beamen. “Wij hebben moeten besluiten geen 40e jaargang van de vierdaagse te houden als gevolg van privé-omstandigheden bij bestuursleden”, zegt Van Hoesel. “De moed is ons in de schoenen gezakt nadat we vergeefs lichte pogingen hebben gewaagd om het evenement in stand te houden.”
Herstart?
Stel nou, zo wil Gestel.nu weten, dat zich een groep mensen aandient die de Wandelavondvierdaagse nieuw leven wil inblazen, zijn jullie dan bereid hen op weg te helpen? Zowel Marianne als Maja zeggen dat toe te juichen. Sterker nog, het draaiboek ligt klaar. Vandaar ook de kreet: Helpl!! Wie redt de Wandelavondvierdaagse?
