Daar staan ze, Bert van Dijk en zijn vrouw Ank Boers. In hun nog lege grote woonkamer, voor het grote raam op de tweede etage van hun nieuwe woning in appartementencomplex Dommelstaete. Alleen al het uitzicht vanaf daar geeft alle reden voor een brede lach. Die is er ook bij beiden, op deze woensdag van oplevering. Voor een laatste schouw lopen zij met een expert de woonruimte na op details. Wat vooral telt is, ze zijn weer thuis. Weliswaar een half jaar later dan bedoeld.
“De kans op zo’n unieke plek krijg je nooit meer”, blikt Bert, “dus schreven we in op een appartement van Dommelstaete. Dankzij de gelukkige loting zitten we nou hier.” Hij wijst naar buiten, naar de fietsbrug en het vele groen dat vanaf hun woonkamer is te zien. Wat het duo vooral bevalt is dat naast de rust van de omgeving ook vrijwel alle voorzieningen haast letterlijk binnen handbereik zijn. “We hebben ongelooflijk veel zin om hier te komen wonen”, zeggen de terugkeerders. Al hadden (ook) de Van Dijks wat tegenvallers te overwinnen.
Gebrekkige communicatie
Drie jaar geleden kwam het voor het echtpaar Van Dijk tot de aankoop van hun appartement. “Daarna volgde best een spannende tijd. Want ja, wanneer verkoop je dan je eigen huis?” Volgens Bert van Dijk kregen de kopers van de appartementen te horen dat in januari 2022 de oplevering zou plaatsvinden. Niet dus. Het werd een ha[f jaar later. “Inderdaad, wel een tegenvaller. Voor ons betekende het dat we een half jaar lang dubbele kosten maakten.” Deels ook het gevolg van een matige communicatie, vindt Van Dijk. “Sinds de verkoop van het appartement hebben we niets meer vernomen van de projectontwikkelaar. Je zou juist verwachten dat deze pro-actief communiceren naar de toekomstige bewoners. Pas na lang dralen krijgen bewoners reactie op hun vragen. Daar valt nog heel wat te leren”, aldus Bert van Dijk.
Verhuiswagen
Woensdag 29 juni de sleutel bij de definitieve oplevering. En dus nu? “De keuken moet er nog in, de vloeren en de wanden moeten nog in orde worden gemaakt, en dan op 26 juli komt de verhuiswagen. Een bijzonder mooi vooruitzicht”, lacht Bert, die vanaf zijn negende tot de verhuizing naar het noorden in Gestel woonde. Vanaf 1983 was dat samen met Ank .
Kriskras door het land
Toenmalig ambtenaar voor de gemeente Sint-Michielsgestel Bert van Dijk , greep in 1998 zijn kans om in het Groningse Ten Boer als gemeentesecretaris aan het werk te kunnen. Van daaruit toog het paar naar het Noordhollandse Schoorl, om voor de gemeente Zijpe dezelfde functie te vervullen. Liefst negen jaar daarna was het de gemeente Eijsden-Margraten, in Zuid-Limburg. Naarmate de pensioenleeftijd naderde lonkte echter een terugkeer naar hun oude dorp Sint-Michielsgestel. Zover is het nu, na wat hobbels. “Wij hebben er zoveel zin in hier te wonen. Voor ons is het echt thuis komen!”, lacht Bert breed. Ank: “Absoluut!” Als vanzelf glijdt hun blik naar buiten, naar het groen, naar de Dommel en de fietsbrug.