tekst Luuk Moseman
Gestelaar Luuk Moseman is als begeleider een van de 50.000 deelnemers aan de World Jamboree. Gastland Zuid-Korea verzorgt als gastheer een grandioos en groots evenement voor scouts uit heel de wereld. Met toch ook bijzondere wendingen. Luuk Moseman bericht over diens laatste dagen van het verblijf in Azië.
Mijn eerste World Scout Jamboree wordt er een om nooit te vergeten, en dat op verschillende manieren. Zoals in de landelijke media al was te horen zijn we verplaatst vanaf het kampterrein, waar we onze plek net goed hadden gevonden. Momenteel zitten we op de campus van de Suwon University. Daar zijn we zeer gastvrij ontvangen.
Culturele dag
Voor de verplaatsing beleefden we nog een paar hele mooie dagen op het kampterrein, met als hoogtepunt de culture day op 6 augustus. Een dag waarop alle landen op hun gedeelte van het kampterrein zichzelf presenteren. Daarbij kun je ook vrij rondlopen. Zelf ben ik onder meer gaan genieten van Italiaanse pasta. En, verder leerde ik het kaartspelletje Briscola. Met handen en voeten kan ik wel zeggen, want onze spelleider sprak maar zeer gebrekkig Engels. Hij deed enorm zijn best om ons het spel te leren.
Wereldburger
O ja, ik zag nog een traditionele dansshow van de Chilenen. Met een troepstaflid uit de Verenigd Arabische Emiraten wisselde ik zelfs nog van shirt. Mensen eigenlijk die ik normaal niet zo snel aanspreek door het cultuurverschil. Zonde is dat als je dat goed beschouwt, want het zijn geweldige mensen. Het fantastische bij deze dag is, dat je overal welkom bent. Iedereen wil je iets vertellen over het eigen land. Bovenal vonden ze het fantastisch dat je hen benaderde. Voor mij is dat het ware jamboreegevoel! Tijdens deze dag voelde ik me een echte wereldburger in plaats van Gestelnaar.
Tyfoon
Aan het einde van culture day kwamen de eerste geruchten door over de tyfoon Khanun en de eventuele gevolgen voor ons. Echter als ik iets heb geleerd tijdens dit avontuur, dan is het dat alles kan veranderen. Dus mijn eerste gevoel was: ze halen ons hier niet weg. Een dag later (7 augustus) kwam het nieuws dat we op 8 augustus verplaatst gingen worden. Op dat moment heerste bij mij vooral ongeloof. Een avontuur waar ik twee jaar naar toe heb geleefd zou totaal overhoop gegooid worden. Daar heb ik een paar dagen flink van gebaald! Daardoor genoot ik op dat moment te weinig van alle mooie dingen. Gelukkig hoefden we niet naar huis, maar zijn we verplaatst naar een andere locatie.
Duizend bussen
Die verplaatsing zelf is opvallend soepel gegaan. Daarvoor verdienen alle Koreanen echt hulde, maar ook de leiders van onze afvaardiging. Ongeveer duizend bussen waren door de Koreanen geregeld voor de verplaatsing. We zijn met een groot deel van het Nederlands continent terecht gekomen op de campus van de Suwon University. Helaas zonder buitenlandse scouts op de campus.
Gastvrij
Op de campus valt meteen op hoe gastvrij de Koreanen zijn en hoe verschrikkelijk ze de veranderingen van de jamboree voor ons vinden. Er is ons een gevarieerd alternatief programma aangeboden zoals een basketbalclinic door het vrouwenkampioensteam van Zuid-Korea. De burgemeester van Suwon biedt ons bij iedere maaltijd gratis ijs aan en winkels geven kortingen. Dat geeft mij een klein schuldgevoel, omdat ik ondanks alles een fantastische tijd heb en de Koreanen niks aan deze tyfoon kunnen doen!
En nu naar huis
Maandag 13 augustus hopen wij weer te landen in Nederland. Ik kan zonder meer zeggen: met een enorme berg aan ervaringen rijker. Onvergetelijk, met al deze onverwachte gebeurtenissen.