Amper is hij thuis van zes uiterst inspannende fietsdagen in Marokko of Stefan van der Heijden klimt weer op zijn mountainbike. De aankomende fietstochten van zo nabij kunnen nauwelijks zo enerverend en intensief zijn als de uitdagingen van de Roc du Maroc in Marokko. In zes dagen reed de Gestelaar liefst 666 kilometer, door rivierbeddingen, door eindeloos lege vlaktes van de woestijn, in vaak hoge temperaturen.



Veel trainingsarbeid
“Afzien was het”, erkent Stefan, “zes dagen fietsen door een ruw landschap, met ontelbare obstakels en vaker in de hitte van wel veertig graden.” Hij voegt er aan toe goed te zijn voorbereid. “We reden veel kilometers, tot wel driehonderd in de week, en natuurlijk maakten we veel hoogtemeters. Dat deed ik vaak met mijn zoon Bart.” Enkele malen vormde Zuid-Limburg of de Ardennen de oefengebied voor het tweetal.
Teleurstelling
Het was trouwens ook Bart die daarvóór Stefan uitnodigde of uitdaagde de Roc du Maroc te rijden. Dat brengt de 67-jarige Van der Heijden bij de enige teleurstelling die de geduchte tocht teweeg bracht. “Twee weken voor de tocht zou starten in Ouarzazate, moest Bart afhaken. Hij brak een sleutelbeen bij een trainingsrit. Ontzettend jammer, want samen rijden was nóg mooier geweest.”
Onweer
De goede voorbereiding betaalde zich uit, al bleven enkele spannende momenten de Gestelse senior niet bespaard. “Je moet je voorstellen dat je weliswaar met 330 fietsers van start gaat, in de praktijk rijd je vaak zonder ook maar iemand in je buurt te zien.” Dat het tot wat lastige momenten kan leiden ondervond Stefan in de eerste etappe. “Ik reed door de woestijn, met om me heen zand, zand en nog eens zand. Er was helemaal niemand meer te zien, toen het begon te onweren en hevig te regenen. Te kiezen viel er niets, ik had nog zestig kilometer voor de boeg tot aan de finishplaats.”
Zandbak uit de tuin??
Met een lach van Stefan: “Op die avond na aankomst stond ik op het punt een app te sturen naar huis, met de mededeling dat de zandbak in onze tuin in Gestel beslist dicht moest blijven. Ik kon geen zand meer zien.” De app bleef achterwege en daags erop vervolgde Stefan ‘gewoon’ zijn ritten naar Ghassate, Ait Toumert, El Kelaa M’Gouna, Alnif, The Mummy, tot aan Merzouga, het eindpunt van de tocht.
Jet was er ook bij
In de unieke zesdaagse ervaring deelde ook Stefan’s vrouw Jet. In het verre Marokko was Jet weliswaar niet gehuld in haar alom bekende favoriete oranje kleding, met haar vertrouwde enthousiasme nam zij haar taken op zich bij het verzorgen van het ontbijt voor de grote groep fietsers en begeleiders. Over het verblijf vertelt Stefan: “Twee keer overnachtten we in een hotel, de overige keren in een tentenkamp dat voor ons werd opgezet in de etappeplaatsen. Ook voor Jet was het stevig aanpoten, want we werkten wat weg aan koolhydraten vóór vertrek van een rit.”
Internationaal hoog aangeslagen
De Roc du Maroc is uitgegroeid tot een extreme mountainbiketocht die zeer aanspreekt bij wielerliefhebbers. Een evenement – kan het anders?- georganiseerd door een Belgische stichting. Het deelnemersveld bestond grotendeels uit Belgen, onder hen ook oud-profrenners met de ‘grote rondes’ op hun naam. Qua leeftijd hoorde Stefan tot een bijzondere categorie, tot de tien oudsten in het illustere gezelschap. Bovendien een van de zeer weinige leeftijdgenoten die niet per e-bike hun onverzettelijkheid toonden. De populariteit van de Roc groeit, zo toonde ook de editie 2024 aan, met een toename van het aantal nationaliteiten.
Finisher
Op tafel in de huiskamer aan de Nieuwstraat staat de beloning, een kleinood met erop het woord ‘Finisher’. Stefan van der Heijden flikte het gewoon, hij voltooide de Roc du Maroc, een prestatie van jewelste. Dan dringt zich de vraag op: Volgend jaar weer? Er klinkt terughoudendheid bij het antwoord. “Voor Jet is het zeker dat zij zich zal opgeven om weer te ondersteunen. Als ik het fysiek nog aankan én als Bart meegaat, dan is er zeker een kans dat ik er weer bij ben. Want alles bij elkaar was het zwaar, die 666 kilometer, maar fantastisch.”