Tal van bouwprojecten in de Indonesische provincie Yogyakarta kreeg Theo van der Heijden in de afgelopen jaren onder ogen, vanaf de tekentafel tot aan hun voltooiing. Tot stand gekomen via de Jan Vink Stichting, de Gestelse hulporganisatie, opgericht door Gestelaar Jan Vink. Zestien jaar was Theo van der Heijden voorzitter van de stichting. Van der Heijden droeg onlangs het stokje over aan Bart Eissing.
Met Gestel.nu kijkt Van der Heijden terug op diens periode voor de Gestelse hulporganisatie. Vanuit zijn rolstoel, na een ernstige ziekte is zijn linkerbeen grotendeels geamputeerd. “Ja, mijn gezondheid heeft ertoe bijgedragen dat ik mijn taken voor de Jan Vink Stichting heb neergelegd”, bevestigt Theo van der Heijden.
Yogyakarta
“De Jan Vink Stichting was al enkele jaren actief in Indonesië, voordat ik bij de organisatie betrokken raakte”, vertelt Van der Heijden, thuis in Boxtel. “De stichting had toen al diverse bouwprojecten voor de armen gerealiseerd.” Een zware aardbeving in Yogyakarta en een daarop volgende ingezonden brief naar het Brabants Dagblad bracht de Boxtelaar in contact met de stichting. “Jan Vink las die brief en nam contact op met mij. Dat was in het jaar 2006”, zegt de nu 80-jarige. De gesprekken die volgden brachten Van der Heijden aan het JVS-roer.
Voor de voormalige voorzitter bestond er al een connectie met Indonesië. Zijn dochter Leontine, via haar studie met enige regelmaat actief in het land, en schoonzoon Udin waren bereid de stichting te ondersteunen. Udin, als aankomend architect, ontwierp gebouwen. “Het eerste project dat in mijn begintijd is gebouwd was een school voor vervolgonderwijs, met drie klaslokalen”, weet Van der Heijden nog. De Jan Vink Stichting oogstte meer bekendheid en meer sympathie.
Donateurs
De stichting haalde als financier van de Indonesische bouwprojecten op twee manieren gelden binnen. “Eerst waren het vooral donateurs die het overgrote deel van het geld beschikbaar stelden voor de projecten. In de loop van de tijd werden de donaties minder en namen de inkomsten uit de kringloopwinkel een meer prominente plaats in bij de financiering van de projecten in Indonesië.”
Kringloopwinkel
“Sinds de opening van de kringloopwinkel aan de Genenberg in 2011 groeide de winkelomzet flink. Dat zie je de laatste paar jaren ook, door de maatschappelijke veranderingen, met meer kopers van tweedehands goed als gevolg.” Met bewondering spreekt Theo van der Heijden over al die mensen, die wekelijks klaar staan om de kringloopwinkel te laten floreren. “Het bestuur en de vrijwilligers doen geweldig goed werk daar op de Genenberg. Zij zijn zó belangrijk voor het realiseren van de projecten in Indonesië.”
Van scholen tot waterputten
Patuk, Semanu, Kanigoro, Tepus, Gambiran, het zijn maar enkele van de vele dorpen en plaatsen waar de Jan Vink Stichting bouwde voor de meest behoeftigen. De naam JVS prijkt op scholen voor gehandicapte kinderen, de stichting sloeg waterputten, bouwde huisjes, winkels, culturele centra. Taken die de JVS uitvoerde met uitgekiend beleid, legt Theo van der Heijden uit. “In Indonesië is een zusterorganisatie opgericht, YKS, die ‘Samen onderweg’ betekent. Die organisatie begeleidde de projecten, hield nauwkeurig alle ontwikkelingen bij. Daardoor konden wij hier onze activiteiten goed verantwoorden”, aldus Van der Heijden.
“Hoe ik die jaren heb ervaren?! Bij de stichting, bestaande uit louter vrijwilligers, heb ik collegiaal, positief en vooral constructief samengewerkt. Het waren telkens opnieuw uitdagende zaken waar we ons op stortten. Makkelijk was het lang niet altijd. Maar, sámen zorgden wij ervoor dat we met trots afgeronde bouwprojecten konden opleveren. Dat was en is de kracht van de JVS. Ik kijk terug op een meer dan mooie tijd bij de Jan Vink Stichting”, zo besluit Theo van der Heijden.
